Terwijk ik schrijf, zit ik op de veranda van ons bungalowtje uitkijkend over de Baai van Thailand tegenieten van de door Maud zelf gemixte Baco.

‘Kaartjesmaffia' en de (te) late vermoeide reiziger!

Ja, ook mij is het dus een keer overkomen. Normaliter pluis ik van te voren alles uit, plaatsen, tijden, tarieven etc. Maar deze keer door o.m. door inschattingsfouten , het ontberen van internet, het natuurlijk niet goed interpreteren van mijn (geweldige) Trotter, een (te) doortastende Bask (leuke gozer overigens) en een late aankomst in Surat Thani laat ik het dus toch gebeuren.

Bij aankomst om 17:00 uur op het station van Surat Thani, 14 km. buiten de stad en met een vertraging van een half uur, worden we aangesproken door de bekende ronselaars. In eerste instantie wilde ik daar natuurlijk niks van weten, want ik weet dat ze veel duurder zijn dan bij het gebruik van de lokale voorzieningen.

Ze maakten ons duidelijk, dat wanneer wij nog vanavond op Ko Samui, een eiland voor de kust 2 tot 3 uur varen met een ferry,wilden aankomen, wijde ferry van 19:00 uur moesten halen. Dat was dus eerst met de taxi naar het ticketbureau in de stad, 14 km in de spits, vervolgens met een tuktuk naar de bus. Die bus zou dan weer 1,5 uur (55 km)moeten rijden naar de bootterminal, waar de ferry om 19:00 zou vertrekken.

Ik kon mij op dat moment wel herinneren, dat ik zoiets in de Trotter had gelezen. Onze medereiziger probeerde uit alle macht de prijs van de taxirit te reduceren, want die was exorbitant hoog. Ik voelde echter dat we klem zaten en dat zij dat wisten. En tijd was er niet meer. Het alternatief zou zijn, een overnachting in Surat Thani, maar dat wilden we in ieder geval geen van allen.

Dus toch maar met de taxi naar het ticketbureau. Dit werd een race tegen de tijd, notabene in de spits, door rood, tegengesteld rijden etc. Daar aangekomen betaalden we onze tickets en werden vervolgens met een tuktuk naar de bus gereden. Ons werd verteld, dat de bus op ons zou wachten. Ze hadden telefonisch contact met de bus. Officieel zou de bus al vertrokken moeten zijn om bijtijds bij de terminal aan te kunnen komen.

En inderdaad de bus stond op ons te wachten. Nu weer een race met de bus naar de terminal. Een ferry wacht toch echt niet op ons! In de bus zaten we ons echt zorgen te maken of we het wel zouden gaan halen. En wat te doen in ‘the middle of nowhere' , als we de ferry zouden missen.

Uiteindelijk blijken we ruimschoots op tijd bij de ferry aan te komen. Op het dek vieren we dit met een ‘Chang' biertje. Ik pak er nog even mijn Trotter bij om te kijken naar welk guesthouse we zouden kunnen gaan bij aankomst op Ko Samui. Mijn oog valt vervolgens op een artikel gewijd aan de ferries, tijden en tarieven. En wat blijkt? We hebben uiteindelijk ruim het dubbele betaald!

Gelukkig konden we allen hier om lachen, het blijft een betrekkelijk lage uitgave voor ons, en niet te vergeten:

WE ZIJN OP KO SAMUI!

En dat hadden we niet op eigen gelegenheid kunnen klaren.

Greetings from Thailand,

Sacha.