Goodbye happy Thailand!

Bangkok,

De stad bruist van de energie en blijft fascineren. Zo zit je rustig aan een tafeltje een colaatje te drinken in een smal steegje, blijkt die steegeen soort snelweg aan verkeer te hebben. Alles loopt en scheurt aan je voorbij. Brommers met knallende uitlaten , brommers met tapijten achterop en brommers met hele families , volgeladen vrachtwagens. Je moet telkens je benen intrekken om niet meegesleurd te worden en dat allemaal in een diesel geur en uitstoot gassen van verschillende voertuigen.

Ook de beruchte Khao San road (backpackersstraat in Bangkok) is helemaal geweldig, (illegale) chaos!

Maar het is en blijft een vieze drukke en te warme stad met 15 miljoen inwoners , er is te veel smok en het verkeer is moordend, Bangkok kan je niet uitleggen maar moet je ervaren en voelen.....

Wij hebben ondanks de regentijd in Thailand veel geluk gehad met het weer, 1 dag regen .....dank Buddha!

Morgen vroegop om 10 :00 uur in stappen wij in het vliegtuig.

Iedereen bedankt voor de reacties en tot snel!

Kapunka!!

Liefs Maud en Sacha

Terug naar Bangkok op de backpackersboot en de nachttrein

Dindsdag 7 september

Vandaag met de snelle (backpackers) boot het eiland Kosamui verlaten.

Het werd de snelle boot omdat deze was inbegrepen bij de ticket die Sacha heeft besteld nl. auto-boot -bus naar het treinstation.

Heerlijk 1,5 uur op het dek gezeten, haartjes in de wind nog even te genieten van het zonnetje.

Aankomen aan het vaste land brak na de rust op de boot paniek los. Aan wal stonden stil en verlaten 2 bussen en twee mannen met megafoons en schreeuwden 'Railwaystation here en Busstation there!!!'

Iedereen schrok en men ging keurig in rijen staan.... De mannen herhaalden nog een paar keer 'Railwaystation here en Busstation there!!!'

Even later schreeuwden de mannen

'luggage in the bus!!' 'luggage in the bus!!' Lekker, door de megafoon vlak naast je oor.

Plots renden iedereen als een gek in het rond en smeet zijn bagage in het ruim onder de bus waar hij mee moest vertrekken.

Was je niet snel genoeg, werd je bagage van je rug afgetrokken en hielp men een handje mee! Jemig!..... wij hoeven alleen maar de nachttrein naar Bankgkok te halen en niet naar een strafkamp!.

Sacha had zijn rugzak al in de bagage ruimte gegooid en sprong alvast de bus in voor stoelen. Tot mijn groete verbazing werd alle bagage er weer uitgehaald en op straat gesmeten en men riep

No! No! Luggage in the bus' pfftttt...

En daar stond ik met twee rugzakken tussen de megafoons, rugzakken en schreeuwende mensen.

Gelukkig werd ik met de stroom mensen meegnomen de bus in, mijn bagage werd aangepakt en achterin de bus opgestapeld tussen de ander 150000000000 rugzakken.

Ik plofte neer en zag Sacha ergens in de bus staan. Ook hij vond een stoel, wij zaten niet bij elkaar maar wel samen in de bus ....nu maar hopen in de bus naar het treinstation.

17.00u

Na een dolle dwaze rit van 1,5 u zware regenval kwamen wij aan bij het treinstation.

De trein vertrok om 20:02 dus moesten wij 3 uurtjes wachten wij snappen nog steeds niet waarom er een paniek was en de bus zo hard heeft gereden..

Inmiddels hadden wij een stel leren kennen uit Australie 'Henk' en Liz

Henk is half een Nederlander en Henk is dus op zijn centen zei Liz. Whaaaa dat was een leuke zeg! Zijn ouders zijn nederlanders hebben gewoond in Indonsie en later naar Australie vehuisd.

Vandaar 'Henk' natuurlijk!

Ding dong!en ja hoor de trein heeft 2 uur vertraging dus dat wordt nog 4 uur wachten. Sacha ging bij het loket vragen of hij de kaartjes kon ruilen voor de trein die eerder naar Bangkok vertrok en het kon!

Wel 400 Bath bijbetalen allebei in een bovenslaper helaas maar wel met airco nu.....en een trein die 2 uur eerder aankomt in Bangkok.

Henk deed het niet......vond het te duur....is Henk toch meer Nederlander dan hij denkt.

En waarschijnlijk zijn zij nu nóg onderweg.

Wij bleven nog een uurtje kletsen over koetjes, kalfjes en over wombats en kangaroos en namen afscheid toen onze trein er aan kwam.

De stuwerd van de trein heeft heerlijk onze bedjes opgemaakt en wij gingen lekker onder de wol...ja wij hadden nu airco....brrrr en lieten ons na toch wel een ‘drukke' dag op de cadans van de trein als babies in slaap wiegen !

Maud

Alweer ons laatste nachtje op Kosamui

Nog 1 nachtje slapen op het eiland Kosamui.

Vandaag weer een brommer gehuurd en wat meer van het eiland gezien

Het is maar goed dat wij hier weggaan , Sacha krijgt steeds meer lef en gaat dan ook meer risico nemen op de brommer zoals lekker hard rijden en inhalen brrrrrrr.

Wij zullen het eiland gaan missen als wij morgen weer in Bangkok zijn

Het lekkere zeebriesje voor de broodnodige afkoeling, af en toe een duikje in zee en het meisje dat hier de boel schoonmaakt maar ook massage geeft. Gisteren heeft zij mij 'on the beach' een massage gegeven met wat extra tijd 'omdat je het nodig hebt 'zei ze, je werkt zeker erg hard in Nederland......

Vanmorgen zaten wij al om 8.00 u aan een rijstontbijtje dus vanavond een heerlijk kippetje van de grill gehaald. Daar slaan ze je mee dood hier langs de weg............. en lekker!!!!!!!!!!

De rijst en mie hebben wij bijna wel gehad, alleen in Bangkok nog, daar hebben ze de lekkerste. Morgen zijn wij daar weer om onze laatste 2 nachten door te brengen voordat wij naar huis vertrekken.

Sacha heeft tegen alle regels in de kaartjes voor de trein naar Bangkok met alles er op en er aan al van tevoren geregeld zoals het vervoer vanaf het resort -Ferry-en de bus naar het station. Zodat wij aan een stuk door kunnen reizen, wij hoeven alleen onze tickets te laten zien.

Morgen vertrekken wij met de auto-Ferry-bus naar het station en dan met de nachttrein (13 uur) naar Bangkok

Woensdag zijn wij weer in Bangkok.

Maud

Info

Koh Samui is een eiland gelegen in de Golf van Thailand , ongeveer 560 km ten zuiden van Bangkok Het behoort tot de provincie Surat Thani . Het is het derde eiland van Thailand qua grootte (ongeveer 250 km²) na Phuket en Ko Chang . Het ligt 32 km uit de kust (gerekend vanafDon sak het vertrekpunt van de veerboot) en het maakt deel uit van een archipel van tientallen eilanden; het merendeel daarvan is onbewoond. De officieel geregistreerde bevolking telde in 2002 40.490 personen.

Klimaat: Ko Samui heeft een tropisch klimaat. Het klimaat wijkt af van de rest van het land door de ligging in de golf van Thailand. De maximum temperatuur varieert veelal tussen de 28 en 35 graden, waarbij deze laatste waarde vooral in de maanden april tot en met september wordt bereikt. In de rest van het jaar ligt de maximum waarde zo tussen de 28 en 32 graden. In de maanden december en januari kan de minimum temperatuur wel eens zakken tot de 20 graden grens.

Lekker "brommen" op Kosamui en de gemummificeerde monnik gezien!

Gisteren heerlijk niets gedaan beetje slenteren langs het strand, gezwommen en wat gelezen

Maar in het land van de 1000 glimlachen is het niet alleen maar rust en meditatie....

Dus hadden wij maar voor vandaag weer een brommertje gehuurd het hele eiland rond gereden incl. stuk binnenland (100 km)

Zo hebben wij een bezoek gebracht aan de beroemde gemummificeerde monnik in de Khup-na-pram.tempel

Wie kent hem niet...Loung Pordaeng

Hij is een beroemdheid en wordt dagelijks aanbeden door mensen over heel de wereld.

In 1973 overleed de man die overigens pas vanaf zijn 50 jaar monnik is geworden en het is een raadsel hoe het kan dat hij er 36 jaar ná zijn dood nog zo goed uitziet (voor een dode dan, weliswaar). In lotushouding, met zonnebril (let op het merk voor hem al het beste natuurlijk)...op omdat de ogen wel zijn vergaan.

Het lijkt zo dan ook net of hij nog leeft.

Men zegt dat de monnik zichzelf heeft gemummificeerd door langdurig weinig te eten en te drinken. Zijn meditatief vermogen zo groot is geweest, dat zijn lichaam zo is blijven bestaan.

Verder mooie natuur gezien, mooie uitzichten en een Durian plantage.

Wij zitten in het goede seizoen al het fruit is hier aanwezig!

Om naar Kosamui te gaan is een goed keuze geweest, wij hebben hier goed weer,

32 o, licht bewolkt en af en toe het zonnetje.

Op Puket en Krabi is het slecht weer wij zien dan ook in de verte menigmaal de regen buien voorbij trekken

Maud

Kaartjesmaffia

Terwijk ik schrijf, zit ik op de veranda van ons bungalowtje uitkijkend over de Baai van Thailand tegenieten van de door Maud zelf gemixte Baco.

‘Kaartjesmaffia' en de (te) late vermoeide reiziger!

Ja, ook mij is het dus een keer overkomen. Normaliter pluis ik van te voren alles uit, plaatsen, tijden, tarieven etc. Maar deze keer door o.m. door inschattingsfouten , het ontberen van internet, het natuurlijk niet goed interpreteren van mijn (geweldige) Trotter, een (te) doortastende Bask (leuke gozer overigens) en een late aankomst in Surat Thani laat ik het dus toch gebeuren.

Bij aankomst om 17:00 uur op het station van Surat Thani, 14 km. buiten de stad en met een vertraging van een half uur, worden we aangesproken door de bekende ronselaars. In eerste instantie wilde ik daar natuurlijk niks van weten, want ik weet dat ze veel duurder zijn dan bij het gebruik van de lokale voorzieningen.

Ze maakten ons duidelijk, dat wanneer wij nog vanavond op Ko Samui, een eiland voor de kust 2 tot 3 uur varen met een ferry,wilden aankomen, wijde ferry van 19:00 uur moesten halen. Dat was dus eerst met de taxi naar het ticketbureau in de stad, 14 km in de spits, vervolgens met een tuktuk naar de bus. Die bus zou dan weer 1,5 uur (55 km)moeten rijden naar de bootterminal, waar de ferry om 19:00 zou vertrekken.

Ik kon mij op dat moment wel herinneren, dat ik zoiets in de Trotter had gelezen. Onze medereiziger probeerde uit alle macht de prijs van de taxirit te reduceren, want die was exorbitant hoog. Ik voelde echter dat we klem zaten en dat zij dat wisten. En tijd was er niet meer. Het alternatief zou zijn, een overnachting in Surat Thani, maar dat wilden we in ieder geval geen van allen.

Dus toch maar met de taxi naar het ticketbureau. Dit werd een race tegen de tijd, notabene in de spits, door rood, tegengesteld rijden etc. Daar aangekomen betaalden we onze tickets en werden vervolgens met een tuktuk naar de bus gereden. Ons werd verteld, dat de bus op ons zou wachten. Ze hadden telefonisch contact met de bus. Officieel zou de bus al vertrokken moeten zijn om bijtijds bij de terminal aan te kunnen komen.

En inderdaad de bus stond op ons te wachten. Nu weer een race met de bus naar de terminal. Een ferry wacht toch echt niet op ons! In de bus zaten we ons echt zorgen te maken of we het wel zouden gaan halen. En wat te doen in ‘the middle of nowhere' , als we de ferry zouden missen.

Uiteindelijk blijken we ruimschoots op tijd bij de ferry aan te komen. Op het dek vieren we dit met een ‘Chang' biertje. Ik pak er nog even mijn Trotter bij om te kijken naar welk guesthouse we zouden kunnen gaan bij aankomst op Ko Samui. Mijn oog valt vervolgens op een artikel gewijd aan de ferries, tijden en tarieven. En wat blijkt? We hebben uiteindelijk ruim het dubbele betaald!

Gelukkig konden we allen hier om lachen, het blijft een betrekkelijk lage uitgave voor ons, en niet te vergeten:

WE ZIJN OP KO SAMUI!

En dat hadden we niet op eigen gelegenheid kunnen klaren.

Greetings from Thailand,

Sacha.

Van noord naar zuid 36 uur non stop...........

Hallo hier zijn wij weer

Woe. 1 september

Pai verlaten met de bus en terug in Chiangmai na een wilde maar mooie busrit van 3.5 uur een half uur korter dan de reis heen naar Pai.

Aangekomen Chiangmai 12:30 u

Treintickets geregeld

Vertrek nachttrein Bangkok 14:50 u (15 uur)

Wij hoeven dus niet met onze bagage op straat rond te zwerven.

Wij zijn neergestreken bij een leuk eettentje (zijn ze allemaal natuurlijk) vlak naast het station.

Zo maken wij onder het genot van een hapje en een drankje onze 2 uurtjes wel vol.

Do. 2 september

Aangekomen in Bangkok 6:00 u in de ochtend. Meteen de dagtrein genomen van 7.00 u (11 uur) .Aangekomen Surat-thani

Het laatste gedeelte van de reis opgetrokken met een Spanjaard Louise,hij bleek een Bask te zijn. Samen op doorreis is goedkoper (onderhandelen over de prijs) Hij heeft ons advies aangenomen niet naar Krabi te gaan omdat daar het weer een stuk minder is

Het is dan ook aan hem te danken dat wij op het laatste moment nog de boot hebben gehaald naar het eiland. Het was inmiddels al laat op de avond.

Wij hebben 36 uur non stop gereisd en zaten er goed doorheen.

Op de boot een biertje gedronken en spraken af om op het eiland samen een taxi te nemen naar een hostel. Wij vonden een leuk huisje aan zee, namen afscheid en Louise trok verder richting het centrum de drukte in.

Foto's volgen...

Maud

He man Pai is zo leuk man!

Pai.

Pai is inderdaad een hippie stad...veel jongeren maar ook bejaarde hippies, de echte zo rond de 60 -70 jaar lopen hier verdwaasd rond ooit eens aangespoeld en nooit meer weggegaan. Reggie muziek Santana en veel woodstock gebeuren. Allerlei zweverig gedoe reiki, mama yoga,kettingen rijgen enz...

Flower power eettentjes make love not war.

Niemand loopt je hier voorbij zonder je uitbundig te groeten het liefs met een omhelzing.En af en toe een 'vreemde'geur ...

Jippy hippy scooters beschilderd met bloemen en ja echt ...de witte fiets....Overal kan je rasta haar laten in vlechten en mediteren. Alles is laagbouw, popperig kleine iniminie eetcafeetjes van 2 tafeltjes ...maakt niet uit 1 meter verder is alweer het volgende eetcafeetje.Je kan kiezen voor lekker eten in een hangmat of lekker liggen op de grond op gekleurde matrassen zo niet dan heb je overal wel gekleurde gehaakte stoelkussens.

Na een kroegentocht van 3 meter ‘ben je al happy man ‘dus kom je hier niet ver.

Over het eten maar niet te spreken uitgebreid gegeten met bier, fruitjuice, thais foot enz.

voor 3,50 euro....

Its heaven!

Maar zeker net buiten Pai is het ook leuk, wij hebben dan ook een brommertje gehuurd en hebben gezien:

Bergvolkje (voormalige vluchtelingen uit China oud-strijders tegen Mao) Wij stonden tijdens onze rit oog in oog met deze bevolking, in prachtige fel gekleurde kleding. Ik had ergens gehoord beter geen foto's te maken van deze mensen zij denken nl. dat je voodoo met ze pleegt.

Een geweldig mooi landschap natuurlijk. Noord Thailand is echt een prachtig land.

Waterval, Hot springs nu van 85 0

Black Canyon, olifanten,

Wij hebben ongeveer 100 km gereden, kwamen moe maar voldaan thuis.

Wij hebben het stel ontmoet waar wij in

Chiagmai een toer mee hebben gemaakt ( de olifanten) even wat gekletst, wat gedronken,. afscheid genomen. Misschien treffen wij elkaar weer in het zuiden (Koh samui) eiland.

Oja Cela, men eet hier in de bergen hond maar dan het liefst de zwarte hond deze zijn nl. het lekkerste, Toen deze op waren ging men verder met de bruine en de witte wij zien hier idd. weinig zwarte honden .....Misschien kan je hier wat mee?

Maar goed, ik ga nog ff een heerlijke witte rum cola ( brrr.. 80 bath) drinken aan de hippe bar van ons resort onder een walm van lavendel wierrook met Bob M. muziek terwijl Sas een tukkie doet in zijn bamboo hutje....ooh Bas, echt wat voor jou!

Morgen vertrekken wij weer uit deze heerlijke omgeving, opgeladen voor een bustrip van 4 uur weer terug zigzagend naar Chiang mai. Daar nemen wij een nachttrein van 14 uur naar Bangkok om alvorens weer een nachttrein te nemen naar het zuiden van Thailand om wat te gaan chillen aan de kust....Foto;s volgen

Peace Maud

30 aug Onderweg naar Pai

Ik schrijf dit verhaal in de bus naar Pai . Wij zijn net ingestapt en hoorden dat deze busreis ongeveer 5 uur zal gaan duren. Het is een lokale lijndienst voor 2 euro per ticket.

Achterin de bus ligt allemaal post en pakketpost opgestapeld dat mee moet naar Pai.

Aan het plafond van de bus hangen 8 ventilatoren , een muziek box waar knetterharde Thaise muziek uitkomt, er hangt een vage diesellucht en de ramen kunnen niet dicht dus je waait uit je hemd. Af en toe voel ik iets langs mijn voeten bewegen, is het een plastik zakje dat over de vloer van de bus heen dwarrelt, of is het een muis? Ik kijk maar niet....

Op de bank voor Sacha zit een moeder met een paar maanden oude baby, het kind hangt over haar schouder en met een starende blik probeert de baby Sacha te hypnotiseren. Als dat na een tijdje niet lukt vallen de luikjes van de baby langzaam naar beneden en valt het kind zelf in een diepe slaap.

Het begint ook aardig frisjes te worden omdat de bus langzaam naar boven kruipt, hoger en hoger de wolken in. Het schrijven van dit stukje valt niet mee en dat is niet de snelheid van de bus maar het bochtenwerk en het super lage tempo. Wij verwachten dan ook elk moment dat wij moeten gaan helpen duwen. Nu snappen wij waarom de bus er zo lang over zal gaan doen voor het weinige aantal kilometers.

Sacha kan op zijn stoeltje zijn houding ff niet vinden. Alles is hier op kleine Aziatische mensen gebouwd. Ik zit hier prima.... Zijn benen steken uit over het gangpad en hij grijpt zich telkens vast aan zijn stoel bij elke bocht. Het zijn ruim 200 bochten hebben wij gehoord. Ik begin al lichtjes misselijk te worden maar dat komt door het typen...Je kan maar beter naar buiten kijken zegt men en dat ga ik nu maar doen. Terwijl de bus langzaam naar boven kruipt en de Thaise muziek gezellig in onze oren klinkt, omringt in een vage diesellucht op weg naar Pai, denk ik: wat is reizen toch heerlijk!

Maud

14:00 u aangekomen en een leuke bamboehut gevonden voor 2 overnachtingen...dan zien wij wel weer verder.